Η παπαριά είναι ένα δέντρο σαν την αχλαδιά μόνο που δεν κάνει αχλάδια. Ανήκει στην οικογένεια των Papariae στην οποία ανήκει η παπάγια και το αγγούρι. Πρόκειται για δέντρο της ερήμου το οποίο προστατεύει τον καρπό του με πολλά τριχίδια. Με αυτή την μέθοδο τα διάφορα πουλιά-θηρευτές δεν πλησιάζουν. Ο καρπός του εν λόγω δέντρου (παπάρι) παρατηρείται έντονα μετά το 2ο έτος της ηλικίας του. Ακόμα τα παπάρια είναι πολύ ευαίσθητα σε πιέσεις. Μπορεί εύκολα να πρηστεί λόγω μεταβολών του περιβάλλοντος στη θερμοκρασία, το pH, και την υγρασία. Προτιμούν να αφεθούν σε ηρεμία και μετά από μια μικρή αύξηση θερμοκρασίας που προκαλείται από μικροερεθίσματα εκτοξεύονται τα σπόρια που μεταφέρονται στο άνθος με τον άνεμο (ανεμογκάστρι). Λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου ελάχιστα παπάρια είναι φυσιολογικά και λειτουργικά, για αυτό και πρέπει να τύχουν προσοχής από τους γεωπόνους.
Τα παπάρια και τα δέντρα παπαριές τυγχάνουν μεγάλου σεβασμού στις μέρες μας στην Ελλάδα, αφού πάντα οι Έλληνες τα θυμούνται στην καθημερινή ζωή:
-Ως απάντηση σε σχόλιο βαθυστόχαστο: «παπαριές».
-Μεγάλη ένδειξη προσφοράς και αλληλεγγύης είναι η προσφορά παπαριών: «Πάρε τα παπάρια μου».
-Κάτι που τυγχάνει μέγιστης σημασίας από εμάς λέμε «στα παπάρια μου».
-Για άτομα που κάνουν βαρυσήμαντες δηλώσεις ή πράττουν εξίσου σημαντικά έργα, υπάρχει το «φάε ένα παπάρι» ή «τσίμπα ένα παπάρι».
-Σπανιότερα χρησιμοποιείται η μέτρηση παπαριών για ερευνητικούς λόγους « Μέτρησέ μου τα παπάρια».
Βέρυ ιμπόρταντ πέρσονς ορίζονται ως «παπάρες».
Παρασκευή 15 Φεβρουαρίου 2008
Τι είναι τελικά η παπαριά
Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008
Μίσος
Ποσες φορες εχεις βρεθει αντιμετωπος με καποιον που ειναι ανυποφορα εκνευριστικος; Δεν εννοω γενικα πραγματα, πχ ο ταδε μαλακας που κορναρει ασταματητα. Χαιρω πολυ. Αυτος ειναι ελαφρυς και γενικος! Μιλαω για καποιον που σε εκνευριζει σε τοσο συγκεκριμενο επιπεδο, που χρειαζεται να σταματησεις ο,τι κανεις, για να διοχετευσεις ολη σου την ενεργεια να τον μισησεις εκεινη την ωρα! Η παρακατω λιστα εχει διαφορα παραδειγματα. Μπορει σε ενα-δυο να βρειτε τον εαυτο σας. Μην προσβληθειτε! Ειμαι κι εγω μεσα! Ας ευχηθουμε λοιπον θανατο στους παρακατω:
. Σε όσους είναι άνω των 25 και διαβάζουν Χάρι Πότερ. Θα το πω μια φορά: ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙΚΟ ΒΙΒΛΙΟ! Την άλλη φορά που θα διαβάσεις Χάρι Πότερ, φόρα κι αυτό το καπελάκι που 'χει μια προπέλα πάνω. Στα 25 σου δε διαβάζεις Χάρι Πότερ. Στα 25 σου κάθεσαι στο τρένο και αναρωτιέσαι τι σκατά απέγινε η ζωή σου μαζί με μας τους υπόλοιπους.
. Στους πιτσιρικάδες με κοντό μαλλί και κοτσ ιδάκι πίσω στο σβέρκο. Απλά: για τα σκουπίδια! Εκτός κι αν είσαι Ιταλός ποδοσφαιριστής ή μαθητευόμενος Ιππότης Τζεντάι. Τότε ΟΚ.
. Σε όσους δεν έχουν λεφτά να κωλοφτιάξουν αμάξι αλλά παρόλα αυτά προσπαθούν. Είναι που είναι αυτή η ασχολία για τον πούτσο. Τουλάχιστον κάντο σε αμάξι που να αξίζει την αναβάθμιση. Αν σ' αφήναμε, εσύ θα 'βαζες ζάντες και στην τοστιέρα σου! Ή κάνεις κάτι ολοκληρωμένα ή δεν το κάνεις καθόλου. Και όχι, το Σταρλετάκι των 900 κυβικών της μαμάς με τα μπλε φωτάκια στα μπεκ των υαλοκαθαριστήρων ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΩΛΟΦΤΙΑΓΜΕΝΟ!
. Σε όσους δεν ξεκολλάνε το διάφανο αυτοκολλητάκι απ' την οθόνη καινούργιου κινητού. Αν ο κατασκευαστής δεν ήθελε να το βγάλεις, το αυτοκόλλητο δε θα είχε αυτή την ακρούλα που ξέχει λίγο! Στην ίδια κατηγορία ανήκουν αυτοί που δεν βγάζουν τελείως το χρυσόχαρτο απ' το βούτυρο. Δεν είναι δεύτερο προστατευτικό καπάκι! Είναι μια αηδία που όσο την κρατάς, τόσο πασαλείφεται με βούτυρο και μου κόβει την όρεξη!
. Στους χορτοφάγο υς. Δε μιλάω για τα 5-10 άτομα που τους λείπει το τάδε ένζυμο. Μιλάω για τους κλασικούς «μπλιαξ πως το τρώτε αυτό αφού κάποτε ήταν ζωντανό κι εγώ είμαι ευαίσθητος και τρώω μόνο κορμούς δέντρων». Λύστε μου 3 απορίες: 1) Γιατί το 95% των χορτοφάγων είναι γυναίκες; 2) Που ήταν όλοι οι χορτοφάγοι στην Κατοχή; και 3) Δίπλα απ' τους κοπτήρες έχουμε κάτι μυτερά δοντάκια, τους κυνόδοντες. Γιατί άραγε;
. Στους περιπτεράδες που σου σπρώχνουν το χέρι με τα ρέστα προς τα κάτω. Έχω δάχτυλα. Και ξέρω πώς να τα κλείνω. Δε θα μου πέσει τίποτα! ΟΚ;!;!;
. Σε όσους είδαν το Βασικό Ένστικτο επειδή ακούσαν ότι φαίνεται το μουνί της Σάρον Στόουν. Είδες μιάμιση ώρα παπαρο-ταινία με υπόθεση μπετό για να δεις ένα μουνί για 1/8 του δευτερολέπτου. Ωραίος! Δεν ξέρω αν το ξέρεις, αλλά υπάρχουν κάτι ταινίες που είναι ανάποδα! 1/8 του δευτερολέπτου υπόθεση και μιάμιση ώρα μουνί! Μεγάλο μουνί, μικρό μουνί, ξυρισμένο μουνί, μουνί πάνω σε μουνί. Ψάξτο.
. Στους σουβλατζίδες που σου δίνουν το τελευταίο κομμάτι γύρο κοτόπουλο που έχει μείνει. Δεν είναι γύρος. Είναι μια πίτα με ένα ΟΛΟΚΛΗΡΟ κοτόπουλο μέσα! Και είναι και σα βραστό. Φάτο εσύ!
. Στις διαφημίσεις που δεν έχουν καμία σχέση με το προϊόν που διαφημίζουν. Τρεις λαγοί κάθονται πάνω σ' ένα φράχτη και ένας πάει σπίτι και κόβει τις φλέβες του!. Πιες Μίλκο! Έλεοοοοοος!!!
. Στις τύπισσες που έχουν μία ή περισσότερες παύλες μέσα στο ονοματεπώνυμο τους. Μαρία-Λουίζα Αντωνίου-Μιχαλακοπούλου, σου 'χω νέα: Τα δέκα επίθετα δε σε κάνουν φεμινίστρια. Φεμινίστρια είναι αυτή που ευνουχίζει τον άντρα της μες στο σινεμά με ένα καπάκι κόκα κόλας επειδή δεν ήθελε τη Ντόρα για δήμαρχο. Προσπάθησε περισσότερο.
. Στους τύπους με μικρά δόντια και μεγάλα ούλα. Ναι, το είπα! Μη μου το παίζετε άγιοι. Όλοι το 'χετε σκεφτεί!
. Σε όσους έχουν hands-free και μιλάνε κρατώντας το κινητό στο ύψος του στήθους με το ένα χέρι και το μικρόφωνο του hands free κοντά στο στόμα με το άλλο χέρι. Για να καταλάβω: μέχρ ι χθες χρησιμοποιούσες ένα μόνο χέρι για να μιλάς στο κινητό. Οπότε παίρνεις hands free για να μη χρησιμοποιείς κανένα. Και τελικά καταλήγεις να χρησιμοποιείς και τα δύο. ΟΚ. Λογικό. Πάω μισό λεπτό να ξεράσω αίμα κι έρχομαι.
. Στις σκυλούδες που ακούνε Χατζηγιάννη και το θεωρούν ροκ ξεκάρφωμα. Α, ναι! Κι ο Κοργιαλάς είναι γκοθάς, σωστά; Δεν ξεγελάς κανέναν Γωγώ, Φωφώ, Ζωζώ. Λυπάμαι.
. Στους ναζί του καναπέ. Φίλε. Μένεις στην Ελλάδα και έχουμε 2007. Ο πληθυσμός των Εβραίων είναι. ένας: Ο Τέρενς Κουίκ. Είσαι φλώρος! Γι' αυτό βγάλε τη σβάστικα από φόντο στο κινητό σου και βρες άλλο τρόπο να εντυπωσιάσεις τη μεταλού γκόμενα που θέλεις να ρίξεις.
. Σ' αυτούς που το τηλεκοντρόλ το λένε «κομπιούτερ». Το κομπιούτερ είναι ή ο υπολογιστής ή το κομπιουτεράκι τσέπης ή αυτό που έχουνε στη ΝΑΣΑ και πιάνει 3 δωμάτια. Αν αλλάζεις κανάλι με ένα απ' τα παραπάνω, πες μου κι εμένα πώς το κάνεις.
. Σε όσους τρώνε κους κους. Κοίτα. Καταλαβαίνω ότι σ' αρέσει η λέξη κους κους. Και ξερώ ότι αν μπορούσες, θα αποκαλούσες κους κους ΟΛΑ τα φαγητά. Άκου τι γίνεται όμως. Πρώτον: ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΙΣΙΟ! Οι κόκκοι του είναι πολύ χοντροί για να τους καταπιείς και πολύ ψιλοί για να τους μασήσεις. Και δεύτερον: Δε λέγεται κους κους. Λέγεται ΠΛΗΓΟΥΡΙ! Ξενέρωσες;
. Σε όσους έχουν στο αμάξι μούφα ηχοσύστημα και παρόλα αυτά το παίζουν στη διαπασών. Τα μαμίσια ηχεία που έχεις φτιαχτήκαν για να παίζουν Μελωδία FM, όχι σαϊκεντέλικ! Από μια ένταση και πάνω ψαλιδίζουν τον ήχο, οπότε ούτε εσύ ακούς τίποτα, ούτε εμείς. Δε σπας αυτιά, σπας αρχίδια! Χαμήλωσέ το.
. Στους τύπους που λένε ότι δεν τους αρέσουν οι πατάτες τηγανιτές ή/και η σοκολάτα. Πω πω φίλε είσαι πολύ ξεχωριστός τελικά! Όχι, αλήθεια, διαφέρεις! Οπότε, αν παγιδευτούμε ποτέ οι δυο μας σε ένα ερημονήσι και μετά από 3 μήνες ασιτίας βρούμε ένα σεντούκι και το σεντούκι έχει μέσα ένα πιάτο πατάτες τηγανιτές κι ένα πιάτο σκατά, ξέρω από τώρα πώς θα τα μοιράσω. Να 'σαι καλά!
. Σ' αυτούς που αντί γ ια «καρτούν» ή «παιδικά» λένε «μίκι μάους». Όποιον ξανακούσω να λέει «ο μικρός βλέπει μίκι μάους» ή «Σάββατο πρωί το Σταρ βάζει μίκι μάους» και είναι κάτω των 70, οπότε ΞΕΡΕΙ ότι βγήκαν κι άλλα καρτούν μετά το Μίκι Μάους, θα τον καρφώσω στο μήλο του Αδάμ με μπετόβεργα!
. Στους παπάρες που τους ζητάς να σε βγάλουν μια φωτογραφία και σε κοιτάνε σα να τους ζήτησες να εξουδετερώσουν βόμβα. «Ποιο πατάαααωωωωωωωωω;». Πατάς το κουμπί που δεν έχει αλλάξει ΠΟΤΕ θέση από τότε που εφευρέθηκε η φωτογραφία! ΠΑΝΩ ΔΕΞΙΑ! Άχρηστε! Να αγοράζεις κινητό με 3 κάμερες πάνω ξέρεις όμως. Μπούρτζο μαλάκα στρουγκανόβλαχε!
. Σε όσους ψάχνουν τα κανάλια ένα-ένα και χρησιμοποιούν τα κουμπιά με τα νούμερα αντί για το πάνω-κάτω. Κλασική μάνα μου: 1, 12, 2, 23, 3, 34, 4. Οπότε κάθομαι εγώ δίπλα και βλέπω: ΕΤ1, Extra 3, ET2, Τηλεφώς, Mega, Blue Sky, ΑΝΤ1, TV Magic. ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
. Στους κωλο-σπασίκλες που πέρασαν πρώτοι Ιατρική και λένε ότι δε διάβαζαν συνέχεια. Κλασικά, συνέντευξη στις ε ιδήσεις: «Διάβαζα, αλλά έβγαινα κι έξω.». Ναι, έβγαινες. Έβγαινες απ' το δωμάτιο να δώσεις στη μάνα σου τον κουβά με τα σκατά για να στον αδειάσει.
. Στους μπαϊσέξουαλ. Στρέιτ εντάξει. Γκέι εντάξει. Αλλά μπάι όχι! Δεν είσαι αναποφάσιστος, είσαι πλεονέκτης και ποζεράς. Διάλεξε τρύπα και μείνε σ' αυτή! Αλλιώς άντε γαμήσου. Ή άντε γάμα. Δεν ξέρω, μπερδεύτηκα.
. Στους φίλους που κάνουν «δικιά τους» περίπλοκη χειραψία. Δεν έχουμε 1992! Ο Tupac πέθανε, ο Biggie πέθανε κι εσύ είσαι λευκός! Δεν έχεις καμιά σύνδεση μ' αυτήν την κουλτούρα. Είναι σα να βγαίνεις έξω ντυμένος πειρατής. ΑΑΑΡΡΡ!
. Στις διαφημίσεις που δε μας λένε τι διαφημίζουν. Κλασικά: μαύρο φόντο με μεγάλα άσπρα γράμματα που έρχονται προς την οθόνη αργά-αργά και λένε μια πανηλίθια ατάκα του στυλ: «Ποιος έρχεται στον Άλφα;» ή «Που θα πας βόλτα;» και από πίσω ένα τεράστιο ερωτηματικό και μετά η διαφήμιση τελειώνει! ΟΚ! Με κέρδισες! Τώρα πάω να βάλω ορό και καθετήρα, και θα κάτσω εδώ για ένα μήνα μέχρι να μάθω την απάντηση! Να 'σαι σίγουρος, ιδιοφυία του μάρκετινγκ.
. Σ' αυτούς που κόβουν το βούτυρο κάθετα και δεν το ξύνουν παράλληλα στην επιφάνεια. Δεν είναι παγωτό. Είναι βούτυρο! Κι εσύ είσαι σιχαμένος.
. Στους μαλάκες που βάζουν «προσωπικό» ύφος στον αυτόματο τηλεφωνητή τους. Δε φτάνει που τσαντίζομαι επειδή είχα κάτι σημαντικό να σου πω και τώρα πρέπει να αφήσω μήνυμα! Πρέπει να κάτσω να ακούσω και την «πρωτότυπη» κρυάδα που σκέφτηκες περήφανα χθες που σκουπιζόσουνα, ή το ηλίθιο φλωρο-τράγουδο που νομίζεις ότι είναι ροκιά επειδή στο είπε ο Τσαουσόπουλος, ή ακόμα χειρότερα, το δίχρονο κωλόπαιδο σου να μου λέει να «θεθέθω νηνήμιμα» γιατί είναι καθυστερημένο και γεννήθηκε χωρίς νωτιαίο μυελό. Το ξέρω ότι δεν έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις, αλλά μη μας το τριβείς και στη μούρη!
. Στους τύπους που κάνουν μηνύσεις για ψυχική οδύνη. Ξαφνικά γεμίσαμε από «Αλέξης Κούγιας» wannabes! Δεν γουστάρεις κάτι που σου συνέβη και δεν έχεις να προσάψεις τίποτα σε κα νέναν; Τσουπ! Ψυχική οδύνη! Επειδή οι γονείς σου ήταν κλασικοί Έλληνες μαλάκες και σου έκαναν όλα τα χατίρια, δε σημαίνει θα κάνουμε το ίδιο κι εμείς! Είσαι ενήλικας. Φτύσε επιτέλους το μαστάρι της μάνας σου και μάθε να δέχεσαι καμιά προσβολή που και που. Κατά 99% την αξίζεις. (ΥΓ: σε παρακαλώ, μη μου κάνεις μήνυση!)
. Σε όσους σηκώνουν το γιακά του Λακόστ. Ο μόνος που το 'κανε πριν γίνει μόδα ήταν ο Κόμης Δράκουλας και όλοι ξέρουμε πως κατέληξε αυτή η ιστορία.
. Στους φανατικούς μη-καπνιστές. Ναι, βρωμάει, όλοι το ξέρουμε. Αν πιστεύεις όμως ότι θα πεθάνεις από «παθητική» έκθεση σε καπνό, κοίτα λίγο καλύτερα τον κόσμο που ζεις και βγάλε το σκασμό! Πλέον υπάρχουν και μαλάκες που κάνουν ότι βήχουν δίπλα σε καπνιστές στην πλατεία Ομονοίας! ΟΚ! Μισό λεπτό να το σβήσω μέσα σ' αυτήν την κουράδα άστεγου εδώ δίπλα. Αρκετά χάλασε το τσιγάρο μου την ευαίσθητη φυσική ισορροπία του κέντρου της Αθήνας.
. Σ' αυτούς που σου περιγράφουν κάθε τηλεφωνική συνομιλία που έχο υν, κάνοντας το ακουστικό με το χέρι τους. Η κλασική μαλακία με τον αντίχειρα και το μικρό δαχτυλάκι. Και μάλιστα όταν λένε ότι το 'κλεισαν, κατεβάζουν και το χέρι τους! Ξέρουμε πως λειτουργεί το τηλέφωνο μίμε!
. Στις γκόμενες που φοράνε κολλητό παντελόνι με κιλότα από μέσα, αντί για στριγκ. Βρε καλή μου. Βρε χρυσή μου. Μια χαρά κώλο έχεις. ΓΙΑΤΙ μας αναγκάζεις να βλέπουμε ένα πράμα που ξέχει δεξιά και αριστερά απ' τα δυο λάστιχα του περιοδόβρακου;
. Σε όσους δεν πετάνε τίποτα. Ποτέ. Όταν συγυρίζεις το γραφείο σου και δεν πετάς σαβούρα, κι απλά της αλλάζεις θέση, είσαι ψυχωτικός! Υπάρχουν πράγματα που αντικειμενικά είναι άχρηστα. Ο τσαλακωμένος έλεγχος της 2ας δημοτικού που στοιχειώνει τα συρτάρια σου εδώ και 28 χρόνια ΔΕ ΘΑ ΣΟΥ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΠΟΤΕ! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον! Πέτα τον!
. Στα ζευγάρια που στέλνουν ευχετήριες κάρτες με φωτογραφίες των παιδιών τους. Φωτογραφίες που ποτέ δε ζήτησα και ποτέ δεν κρατάω. Και από πίσω γράφουν και πληροφορίες: «Η Νεκταρία έκλεισε τα 8 φέτος». Στον πούτσο μου λουλούδια και γύρω γύρω μέλισσες! Δε με νοιάζει πόσο είναι η Νεκταρία! Βυζιά έβγαλε; Όταν μου στείλεις τα βυζιά της Νεκταρίας, θα 'χω καλά Χριστούγεννα ΚΑΙ καλή χρονιά!
. Στους δισεκατομμυριούχους που γυρνάνε τον κόσμο με αερόστατα. Τι σκατά; 1850 έχουμε; Πάρε το αεροπλάνο όπως όλος ο κόσμος, μαλάκα αλαζόνα! Κανείς δε νοιάζεται για έναν πλούσιο κατακαργιόλη που βαριέται τη ζωή του! Ελπίζω στο επόμενο ταξίδι να σου χτυπήσει το αερόστατο κεραυνός! Και να γυρνάει στον αέρα σα σκασμένο μπαλόνι κάνοντας «ΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ!». Να ένα διαφημιστικό stunt που θα κάτσω να δω!
. Στις γκόμενες που βάζουν σκούρο lip-liner. Μακράν η χειρότερη μαλακία που έχει βγάλει ο κόσμος της μόδας. Κοπελιά, μπορεί να το θεωρείς σέξι, αλλά κάνει τα χείλη σου να μοιάζουν με κωλοτρυπίδα! Ειδικά όταν τα σουφρώσεις και λίγο, το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι τα 15 είδη σκατών που θα βγουν απ' το στόμα σου.
. Στους καλλιτέχνες με ένα όνομα. Νίνο, Sting, Bono, Σαμπρίνα. Αν δε βρεις ένα επώνυμο μέσα στις επόμενες 2 μέρες θα σου βγάλω τα μάτια και θα χέσω μες στις τρύπες! Δε φτάνει που η μουσική τους είναι για το βόθρο. Χωρίς επώνυμο δε μπορώ να βρω και που μένουν για να βάλω τη βόμβα!
. Στους ταχυδακτυλουργούς που εξαφανίζουν πράματα και δε σου λένε πως το κάνουν. Το ότι δεν ξέρουμε το τέχνασμα που χρησιμοποιείς, δε σημαίνει πως αυτόματα υποθέτουμε ότι ήταν μάγια! Αν ήταν μάγια, δε θα χρησιμοποιούσες τη μαύρη κουρτίνα πριν το εξαφανίσεις. Απλά λύσε μας την απορία και πήγαινε βρες κανονική δουλειά. Α! Και σταμάτα να ντύνεσαι σα γκέι ταυρομάχος!
. Σ' αυτούς που για nickname στο MSN, στο Counter Strike κλπ βάζουν ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΠΡΟΤΑΣΗ! Φίλε! Το nickname έχει ένα σκοπό μόνο: να σε ξεχωρίζω απ' τους υπόλοιπους. Δε θέλω να ξέρω: ούτε πόσο αγαπάς τη γκόμενά σου, ούτε το emo στιχάκι που άλλαξε τη ζωή σου αυτή την εβδομάδα, ούτε την ηλίθια ατάκα που σκέφτηκες χθες το βράδυ όταν βάραγες μαλακ ία πάνω απ' την κούνια της μικρής αδερφής σου!
. Σε όσους ξέρουν τα κάλαντα μετά το «και ποιητής των όλων». Δε μπορώ να το προσδιορίσω ακριβώς, αλλά υπάρχει κάτι το πολύ αρρωστημένο στις οικογένειες που μαθαίνουν στα παιδιά τους ολόκληρο το τραγούδι!
Πώς περνάει την μέρα του ένας emo
5:00πμ : Ξύπνησα...Είδα εφιάλτη! Ειχα χασει,λεει,το μολυβι που βαφω τα ματια μου.Ταραχτηκα...
05:15πμ :Ξανακοιμηθηκα...
07:30πμ :Ξυπνησα.Εφαγα μια ωρα μπροστα στον καθρευτη να βαφω τα ματια και τα νυχια μου,και να φτιαχνω την μωβ φρατζα μου.
(Σημειωση:Τι κουκλος που μαι...αλλα κανεις δεν με θελει.Ολοι με μισουν)
09:00πμ :Τελικα εχασα την πρωτη ωρα....
09:45πμ :2ο διαλειμμα.Ζητησα απο τη Σονια(την κοπελα με τις μωβ αφελειες) να φασωθουμε στις τουαλετες.Μου πε οχι,ειχε περιοδο.
Αλλα λεει ψεματα.Το ξερω...Ολοι με μισουν εμενα.
10:37πμ :3ο διαλειμμα.Ζητησα απο τον Νικο να φασωθουμε.Δεχτηκε.
(Κριμα ειχα ξεχασει την βαζελινη σπιτι)Να και καποιος που με αγαπαει.
14:05μμ : Σχολασα.Γυρισα με το skate...Oλο επεφτα και τα παιδια με τα φαρδια παντελονια στην πλατεια με κοροιδευαν παλι.Γ@μημενοι χιπχοπαδες.
14:15μμ :Εφτασα στο σπιτι αναστατωμενος και παραλιγο να πεσω στην πισινα.
14:25μμ : Ακομα ημουν θλιμμενος...Εκοψα το χερι μου με ξυραφακι και εριξα απο πανω αλατι.Ηδονιστηκα.
16.30μμ :Πέθανε ο κυρ-Ιπποκράτης στα 98 του. Πήγα με την παρέα στη κηδεία.
Ήταν υπέροχα. Κλάψαμε με την ψυχή μας. Δυστυχήσαμε στο full.
19:00μμ :Πηγα με την παρεα Starbucks
21:00μμ :Πηγα με την παρεα mc donalds
21:30μμ :Φασωθηκα με τον Ηλια
21:40μμ :Φασωθηκα με την Δημητρα
22:10μμ :Πειραζαμε και τρομαζαμε γριουλες στο παρκο.Ειμαστε και πολυ μαγκες.
Καληνύχτα. ελπίζω να δω κανενα εφιάλτη...
Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008
Δεν είναι ανέκδοτο
Κορυφαίο mail, από ένα Μεταδιδακτορικό ΕρευνηΤΤή:
Προχθές απόγευμα, μέσα στο λεωφορείο, κάπου στην Αθήνα...
Νεκρική σιγή αν και γεμάτο από κόσμο, μεταφέρει τους ταλαιπωρημένους από τη δουλειά Αθηναίους, αργά. Το ψιλόβροχο και τα κορναρίσματα, μάλλον χαλάνε τη διάθεση ασυνείδητα. Θέσεις πιασμένες, άνθρωποι όρθιοι, κουβέντα καμία. Η όρθια ηλικιωμένη κυρία με το πλατινέ μαλλί και το ζωγραφισμένο από ρυτίδες και μπογιά πρόσωπο, παίρνει την απόφαση να εκδηλώσει τον αγενή και ρατσιστικό μονόλογο της. Δέκτης της ακραίας συμπεριφοράς της, ένας μετανάστης (πιθανότατα από τη Νιγηρία, κρίνοντας από το βαθύ σκούρο χρώμα του) του οποίου το δεύτερο «λάθος» -το πρώτο ήταν που ήρθε στην Ελλάδα- ήταν ότι είχε θέση και καθόταν. Με ένα «κόσμιο» λοιπόν τρόπο, η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, του απευθύνει το λόγο.
-Σήκω να κάτσω!
-...
-Ε, βέβαια! Αφού σας μαζέψαμε όλους εδώ, εμείς φταίμε!
-...
-Κάνεις πως δεν ακούς? Τι δουλειά έχεις εδώ? Γέμισε ο τόπος από μαύρους και Αλβανούς! Σα δε ντρέπεστε λέω 'γω!
-...
Είναι προφανές ότι η αδιαφορία που εισπράττει από τον Αφρικανό επιβάτη την εξοργίζει περισσότερο. Ο κόσμος παραμένει αδιάφορος μπροστά στη σκηνή και μόνο κάτι ψίθυροι από κάποιους που σχολιάζουν το παραλήρημα της, προδίδουν μια ανεπαίσθητη αντίδραση.
Ξαφνικά μια θέση αδειάζει ως δια μαγείας, η οποία τυχαίνει να είναι αυτή δίπλα από τον αλλοδαπό φίλο μας! Χωρίς δεύτερη σκέψη η ηλικιωμένη κυρία κάθεται ακριβώς δίπλα του και συνεχίζει ακάθεκτη να τον κοσμεί με διάφορα προσβλητικά επίθετα. Εκείνος δεν της δίνει καμιά απολύτως σημασία και την αφήνει να εκτίθεται με τον πιο απλό τρόπο.
Το γεγονός στο σημείο αυτό παίρνει μία εντελώς αναπάντεχη εξέλιξη και του προσδίδει άλλο ενδιαφέρον. Δύο ελεγκτές που ανεβαίνουν στο «ξεχωριστό» αυτό λεωφορείο θα γίνουν άθελα τους πρωταγωνιστές και αυτοί, στην περίεργη -ως προς την κατάληξη της- αυτή ιστορία.
-Τα εισιτήρια σας παρακαλώ.
Μια κλασσική φράση που γεμίζει με άγχος τους λαθρεπιβάτες και κάνει τους υπόλοιπους να βάζουν το χέρι στη τσέπη τους, ψάχνοντας το «μαγικό χαρτάκι» που θα τους γλιτώσει από το να γίνουν το επίκεντρο στα μάτια των υπολοίπων.
Οι ελεγκτές ξεκινούν τη δουλειά τους από τα δύο άκρα του οχήματος, δίνοντας χρόνο στους επιβάτες που κάθονται στη μέση να βρουν με την ησυχία τους το εισιτήριο ή να σκεφτούν μια καλή δικαιολογία (για αυτούς που δεν έχουν). Κάπου εκεί κάθονται και οι πρωταγωνιστές μας. Η ηλικιωμένη κυρία βγάζει με μιας το εισιτήριο από την άσχημη δερμάτινη τσάντα της και το κρατάει ψηλά λες και έκανε καμιά τρομερή ανακάλυψη! Χωρίς να το πολυσκεφτεί ο ακίνητος και αμίλητος -μέχρι εκείνη τη στιγμή- αλλοδαπός πρωταγωνιστής μας, βουτάει αστραπιαία το εισιτήριο της και το τρώει! Όλοι κοιτούν με έκπληξη αλλά και κρυφή ικανοποίηση. Ο επόμενος διάλογος μεταξύ του ελεγκτή και της κυρίας είναι όλα τα λεφτά.
-Το εισιτήριο σας παρακαλώ.
-Μου το'φαγε ο Μαύρος!!! (με λυγμούς)
Κάπου εδώ ο κόσμος ξεσπάει σε γέλια, ο ελεγκτής την περνάει για τρελή και το πρόστιμο πλέον έχει γραφτεί στο μπλοκάκι του...